26 mei AFVALLEN – WAT MENSEN JOU NIET VERTELLEN

Afvallen is een geweldig proces. Ik ben inmiddels meer dan 40 kg afgevallen en ik ben ontzettend trots op mezelf. Ik had van mijzelf niet verwacht dat ik het kon, hoe stom dat ook klinkt. Er zijn zoveel mooie kanten aan het afvallen. Ik zag eindelijk hoe sterk ik ben als persoon.  Het is waar, voor afvallen heb je enig karakter nodig. Je ziet jezelf veranderen, en niet alleen fysiek. Maar toch zijn er een aantal dingen waar ik nog steeds moeite mee hebt.

Afvallen is mentaal gewoon heel lastig

Wat ik erg moeilijk vind is dat ik fysiek sneller groei, of in dit geval krimp, dan mentaal. Inmiddels heb ik maat 42, maar kan ik niet geloven dat het echt zo is. Als ik in de spiegel naar mezelf kijk denk ik “huh, maar m’n benen zijn toch nog steeds fors, dat is geen maat 42 hoor!”. Ik dacht altijd dat al mijn onzekerheden over mijn uiterlijk als sneeuw voor de zon zouden verdwijnen, als ik maar genoeg afviel. Het voelt als een soort klap in je gezicht, om erachter te komen dat dat dus niet zo is. En dan vraag ik mij af “zal ik ooit tevreden met mijzelf zijn”, “waarom ben ik nu al niet tevreden” en “wat heb ik nodig om wel tevreden te zijn”. Ik probeer echt hieraan te werken en me te omringen met positieve gedachtes. Maar eerlijk is eerlijk, het is lastig.

Mijn transformatie tot nu toe

Loshangend vel

Loshangend vel. Ik heb altijd kunnen zeggen dat ik er geen last van had, elke keer als iemand het aan mij vroeg. Ik moet er nu toch aan geloven. Van de week viel het mij voor het eerst op. Ik heb loshangend vel bij mijn borsten, niet veel. Maar het zit er. En aangezien ik nog meer wil afvallen, ben ik bang dat het erger wordt. Mijn borsten, zijn toch deels mijn vrouwelijkheid. Dit vind ik lastig. Ook bij mijn buik, waar ik nu nog geen loshangend vel heb. Maar aangezien ik nog een redelijk buikje heb, is het in mijn hoofd wachten op het onvermijdelijke. En hoe erg wordt het dan? Trekt het bij? Ruil ik niet het onzeker zijn over mijn gewicht om voor het onzeker zijn van loshangend vel? Wordt dit mijn nieuwe onzekerheid?

Jongens en daten

Ik haat daten. Dat is eruit. Ik vind de gedachte om mijzelf open te stellen, zodat iemand anders mij kan beoordelen of ik wel leuk en mooi genoeg ben verschrikkelijk. Ik durfde nooit af te spreken, bang voor afwijzing. Wat als die persoon mij lelijk vindt, omdat ik zo dik ben? Ik wilde niet dat iemand mijn onzekerheden, nog eens bevestigde. Ik heb nog steeds dezelfde gedachte. Deze is niet weg. Daten doe ik dus nog steeds liever niet.

Ook krijg ik regelmatig berichtjes van ‘vriendjes’ van vroeger. Dit vind ik lastig. Zijn ze oprecht blij en trots op me omdat ik zo ben afgevallen? Vinden ze het écht zo knap? Of willen ze iets van me? Waarom praten ze nu wel tegen me? Ben ik opeens wel leuk genoeg, omdat ik slanker ben? Ik ben nog steeds gewoon Lotte. Dezelfde persoon toch? Of ben ik nu beter, omdat ik niet meer dik ben? Was ik vroeger niet goed genoeg? Lastig.

The ugly truth

Zoals ik al zei: afvallen is een fantastisch proces, maar ook een moeilijk proces. Verandering is nooit makkelijk. Bij verandering hoort altijd weerstand. Zelfs bij de mensen waarvan jij denkt ‘die moet zich fantastisch voelen’, is er ook een dieper gevoel. Een gevoel, dat misschien niet altijd aan de buitenkant zichtbaar is . Net zoals bij mij. Laat deze redenen, mijn struggles, je niet tegen houden om je eigen weg naar een gezondere jij tegen houden. Maar weet dat ze er zijn. Want 20 kilo minder gaat echt niet al je problemen oplossen.

Liefs, Lotte

Je kunt Lotte volgen via Instagram , haar YouTube kanaal of blog!