14 feb Gymjunkie van de maand: Frederik
Hallo, als eerste wil ik Mark van Gymjunkies bedanken voor deze leuke opportuniteit om mijn verhaal uit de doeken te doen. Ik ben Frederik, 30 jaar geboren en getogen te Dendermonde in België. In het dagelijkse leven ben ik actief in de IT sector, ik ben namelijk PC technicus/netwerkbeheerder. Veel klanten verschieten wel eens als ze een technicus aan de deur krijgen die 1.85 meter lang is en op dit moment een slordige 96 kg weegt.
Vaak krijg ik te horen dat ik niet voldoe aan het standaard profiel van ITer, dit neem ik dan maar op als een compliment. Gelukkig heb ik op mijn werk de nodige vrijheid en tijd om telkens netjes mijn maaltijden naar binnen te werken, in het begin wekte dit rare blikken op van m’n collega’s, ondertussen zijn ze hier aan gewend en bij sommige collega’s heeft het zelfs hun interesse gewekt naar voeding en training.
Ik ben altijd dankbaar als ik iemand op een positieve manier kan beĂŻnvloeden.
HOW IT ALL STARTED
Als mensen mij deze vraag stellen moet ik al eens goed beginnen na te denken.. Van kinds af aan ben ik altijd sportief bezig geweest. Toen ik heel jong was heb ik een tijd karate gedaan, daarna zoals zovelen begonnen met voetballen bij de lokale voetbalclub samen met een handvol klasgenoten. Dit heb ik tot mijn 15-16 jaar gedaan. Daarna is een andere periode aangebroken, de periode van het gamen. Dit had dus nog niets met sport te maken, of toch geen lichamelijk sport, dit was E-Sport.
Mijn eerste contact met een fitness was op een 18-jarige leeftijd, maar hierover valt niet veel goeds te zeggen.. Hier ben ik dan de eerste keer ook rap mee gestopt, dit was toch niets voor mij.. In der tijd had ik ook 0 verstand van training, voeding of zelfs mijn eigen lichaam. Elke keer stond er borst en armen op het programma.. Ik denk dat veel mensen dit wel kunnen herkennen..
SH*T GOT REAL
Wanneer is het dan allemaal wel begonnen? Wanneer is de vonk overgeslagen, wanneer werd ik “verliefd” op de fitness, “verliefd” met de levensstijl.. Op een toch wel latere leeftijd, rond mijn 25 jaar is het echt een onderdeel van mijn leven geworden.
De gym was een plaats geworden waar ik mij goed voelde, waar ik kon nadenken en toch tegelijk rust vond. Een plaats die mij heel veel begon terug te geven. En dan spreek ik over meer dan gewoon spieren en shreds. Ik heb het hier over een bewustwording van wat hard werk is, eindelijk iets te vinden dat ik niet opgeef en waar ik elke dag voor wil gaan.
Naar mate er steeds meer progressie kwam, kwam er ook steeds meer dedicatie. Ik kwam tot de realisatie dat dit niet zomaar een sport of hobby is, maar een echte levensstijl. Het stopte niet na de training, dan begon het net op vlak van rust en voeding.
Ook heb ik via deze sport mijn vriendin leren kennen, iemand die net zo gedreven is als mij in de sport, die een minstens even grote dedicatie aan de dag legt, misschien soms zelfs nog méér dan mezelf.
Hier ben ik de sport dus ook uiterst dankbaar voor, het heeft mijn leven zin gegeven en het heeft mij de liefde van m’n leven gebracht.
NEXT LEVEL
Na jaren trainen en eten zonder echt professionele begeleiding, is het midden vorig jaar er dan toch van gekomen.
Samen met mijn vriendin zijn wij deel van Team Tibor, een erkend IFBB team dat vorig jaar tal van prijzen heeft gepakt. Waaronder 3 prijzen van mij en mijn vriendin.
Ik ben in het wedstrijd gebeuren gerold, deels door mijn vriendin en deels door mijn eigen nieuwsgierigheid. Ik was benieuwd hoe ver ik mijn lichaam kon brengen. Hoe dedicated ik echt kon zijn dag in dag uit.
Samen hebben we deze wedstrijden zeer goed gepland, op vlak van trainingen en maaltijden hebben wij 0,0 gemist. Telkens gingen wij er tegen aan, dag na dag.
Hoe zwaarder het werd, hoe meer steun we vonden bij mekaar. Dit was nogmaals een bevestiging van hoe sterk onze relatie is en tot wat wij in staat zijn te samen.
Hiervoor wil ik nog een speciale S/O doen naar mijn vriendin (@gainsndbrains op Instagram) voor dagelijks alle maaltijden te preppen, mij altijd te steunen en er gewoon voor mij te staan ongeacht wat of wanneer. Ook al had ze het zelf soms heel moeilijk, voor mij had ze altijd tijd!
Ik ga er geen doekjes om winden, op een professionele manier je klaar stomen voor een wedstrijd is geen lachertje, alles behalve..
De laatste weken word je steeds zwakker, zowel mentaal als lichamelijk. Je draait letterlijk op automatische piloot. Alles moet wijken voor de ultieme shape neer te zetten op de dag van de wedstrijd.
Maar eens je dan op podium staat en je kan tegen jezelf zeggen dat je er alles aan hebt gedaan, heb je deels al gewonnen in je hoofd! Als dit dan bekroond wordt met een beker, is dit gewoon de kers op de taart!
Noch ik, noch mijn vriendin hebben hier spijt van gehad, het waren telkens zeer mooie ervaringen met ook telkens een zeer mooi resultaat.
Concreet? Vorig jaar ben ik in de prep gegaan midden juli, om tegen 10 december op de SAP Cup de 2de plek weg te kapen in de divisie Men’s Physique.
FUTURE
Hoe zie ik de toekomst in? Hoe wil ik nog groeien, mentaal en lichamelijk?
Op dit moment ben ik in “off-season” wat betekent dit? Ja ik eet nog volgens schema, maar een schema dat net iets meer toelaat dan wanneer je in competition prep bent.
Een schema dat meer gebalanceerd is en gewoon een pak meer (verantwoorde) kcal’s bevat.
Dit maakt de trainingen leuker, je krijgt meer pump en je kan langer doorgaan.
De eerste wedstrijd dit jaar staat pas gepland eind dit jaar, dus ik geef mezelf voldoende de tijd om nieuwe massa op te bouwen, op een verantwoorde manier. Kwaliteit boven kwantiteit, dit vind ik een zeer belangrijke regel in het hele fitness/bodybuilding gebeuren. Deze mening wordt ook gedeeld door mijn coach, dus onze aanpak is volledig gericht op het opbouwen van nette massa.
MINDSTATE
Als laatste wil ik nog even het mentale aspect belichten van deze sport. Op het eerste zicht gaat het allemaal om het uiterlijke, om de show, om je lichaam.
Maar het gaat voor mij veel dieper dan dit, er zit zeker en vast een mentale kant aan.
Je moet mentaal veerkrachtig zijn, je moet sterk in je schoenen staan wil je dit allemaal tot een goed eind brengen. De opofferingen die je brengt wil je beloond zien worden, maar dit is niet altijd het geval. Toch niet in de vorm van een beker of een medaille.
Maar vaak schuilt een overwinning in een klein hoekje, iets wat velen soms over het hoofd zien.
Voor mij ben je al een winnaar als je van jezelf weet dat je elke dag het beste van jezelf geeft. Veel mensen houden deze sport niet lang vol, omdat het een volledige aanpassing is van je levensstijl.
Tot slot wil ik wel het belang benadrukken van een zekere balans te bewaren in het leven.
Het leven is te kort en te mooi om niet zoveel mogelijk te genieten, maar genieten kan ook op een verantwoorde manier. Deze visie pas ik ook gewoon nu toe op mijn ‘off-season’. Als er Ă©Ă©n ding is wat je leert als je ouder wordt is,
het leven kort is, en het zo van je afgenomen kan worden..
DUS ja, ga voor je droomlichaam, maar vergeet niet om echt te leven, te genieten en soms eens stil te staan bij de kleine dingen in het leven.. Deze dingen kunnen het leven net dat tikkeltje mooier maken!
Bedankt aan iedereen die de tijd genomen heeft mijn stukje te lezen. Ik hoop dat het je op één of andere manier heeft kunnen bekoren en/of inspireren!
Mocht je vragen of opmerkingen hebben kan je mij steeds contacteren op social media zoals Instagram @frew0w
Geen reactie's