03 okt VAN REVALIDATIECENTRUM TOT MARATHON

Hi! Mijn naam is Janneke, ben 35 jaar, getrouwd met de allerleukste en allerliefste. Ik ben moeder van 4 lieve jongens. Ik werk inmiddels als gewichtsconsulent met specialisatie sportvoeding en heb mijn eigen praktijk in Houten. Mijn leven zag er een aantal jaar geleden heel anders uit. Ik werkte meer dan 50 uur per week als eventmanager totdat ik chronisch ziek werd.

IEDERE KILO TE ZWAAR GEEFT ONGEMAKKEN

‘Je bent te zwaar. Er moet minimaal 20 kilo gewicht vanaf.’ Deze conclusie was een van de eerste dingen die de arts eind 2011 tegen mij zei toen er reuma werd vastgesteld. ‘En we gaan meteen starten met medicatie om de reuma rustig te krijgen.’

Daar sta je dan met je mond vol tanden. Eigenlijk weet je heel goed dat je te zwaar en bent, maar toch ben je heel boos en verdrietig.

Iedere kilo die je te zwaar bent geeft ongemakken. Niet alleen bij ‘gezonde’ mensen, maar zeker bij mensen met gewrichtsklachten. Duidelijk, maar ja, hoe nu verder?

De weegschaal gaf 80 kilo en een beetje aan. Ik gaf eerst de schuld aan de extra zwangerschapskilo’s die er niet (meer) afgingen, onregelmatige werktijden en mijn drukke baan. Ik had zoveel pijn in mijn lijf dat werken inmiddels niet meer ging. Voornamelijk lag ik op bed of op de bank, en aan sporten/bewegen moest ik ook echt niet denken op dat moment.

Ik besloot om de reuma niet mijn leven te laten bepalen en het heft in eigen hand te nemen. Fit worden was mijn nieuwe doel.

HET ROER MOEST OM

Ik heb mijn eetpatroon helemaal omgegooid. Na een paar maanden was de eerste 10 kilo eraf. Geen zoetigheid en geen ongezonde snacks meer, maar gezonde voeding en zelf gaan koken. Niks bereiden uit kant en klare pakjes en zakjes. Langzamerhand zijn je regels vanzelfsprekend geworden en veranderd de inhoud van de koelkast vanzelf mee. Geen frisdranken, snoep, koek of chips. Maar zelfgemaakt bananenbrood, havermoutrepen, dadelballetjes, gedroogd fruit en ga zo maar door. Je raakt steeds meer geïnteresseerd in de voedingswaarde van producten en wat gezonde voeding doet met je lichaam.

Oh ja, beweging, hoe zit dat dan. Doordat ik zoveel pijn in mijn lijf had en de reumatoloog mij niet voldoende kon ondersteunen met alleen medicatie, ben ik naar de revalidatiearts doorgestuurd.

REVALIDATIECENTRUM

Ik ben op advies van de revalidatiearts gestart met een intensief revalidatieprogramma in Revalidatiecentrum De Hoogstraat in Utrecht. Ik was meerdere dagen per week intensief bezig in het revalidatiecentrum met diverse therapieën. Waaronder bewegingstherapie, fysiotherapie en ergotherapie. Bloed, zweet en tranen. Zes maanden lang werken aan jezelf.

Tijdens dit traject heb ik een doel gesteld voor mezelf; ik wilde zo graag weer kunnen hardlopen. Vroeger deed ik namelijk veel aan atletiek.

HARDLOPEN GEEFT MIJ RUST

Hardlopen betekent voor mij heel veel. Het is een stukje rust in mijn hoofd creëren en een stukje ontspanning. Maar ja, hoe pak ik dit aan? Onder intensieve begeleiding van De Hoogstraat ben ik pas in een later stadium begonnen met rustig aan stukjes te gaan wandelen. Tijdens mijn wandelingen ben ik voorzichtig begonnen met joggen en later met hardlopen. Eerst een minuut, toen 5 minuten, later 5 km op mijn eigen tempo. Snelheid komt vanzelf.

(ON)BEREIKBAAR DOEL: MARATHON VAN NEW YORK

Uiteindelijk heb ik mijn doel bijgesteld, ik wilde heel graag een marathon lopen. Gewoon voor mezelf, om te bewijzen dat mijn doelen, al lijken ze soms zo onbereikbaar, wel degelijk mogelijk zijn! En zo geschiedde; In november 2016 liep ik in New York de marathon. Het was een onwijs mooi moment om over de finish te komen. Het is bijna onbeschrijfelijk. Het publiek langs de kant is zo fantastisch. Iedereen juicht, klapt en moedigt je aan. Er gaan zoveel dingen door je heen als je daar die finishlijn overstapt.

Een paar jaar geleden had ik dit gewoon niet kunnen bedenken. Het is een moment wat je nooit vergeet.

Inmiddels train ik voor de Amsterdam Marathon die op 15 oktober a.s. plaatsvindt en heb ik mezelf ook omgeschoold tot gewichtsconsulente en sportvoedingsadviseur. Zes jaar geleden had ik dit niet durven dromen. Het leven zag er toentertijd heel anders en somber uit. Vooral ook omdat de artsen je leven gaan schetsen en aangeven dat ze de reuma alleen met medicatie een beetje kunnen remmen. Ze zeiden dat er misschien een kleine kans was dat ik weer kon gaan werken. Maar nu heb ik mijn eigen bedrijf en slik ik bijna geen medicatie, de reuma is rustig. Ik kijk nu ook anders tegen dingen aan. Eerst dacht ik: dat lukt niet, maar nu denk ik: het lukt me wel, maar het duurt misschien wat langer.

Naast het werk in mijn drukke praktijk, probeer ik iedere dag minimaal anderhalf uur te trainen. Voornamelijk cardio en looptraining. Ik ben niet heel vaak in het krachthonk te vinden, dit omdat het mij te veel gewrichtsklachten geeft helaas. Al vind ik krachttraining wel heel leuk!

Liefs, Janneke

Wil je meer info of wil je iets aan mij vragen, dat kan natuurlijk altijd. Stuur mij een bericht via Instagram: @janneke_van_valkenburg