27 mrt ADD GENEZEN MET VOEDING? DENISE DEELT HAAR VERHAAL

Wat heerlijk dat ik een stukje over mezelf mag schrijven voor jullie, want schrijven brengt mij steeds verder naar mezelf. Wat ik normaal opkropte in mijn gedachten, laat ik op deze manier weer los. Want loslaten was het begin van mijn nieuwe pad.

De afgelopen 7 jaar heb ik gedacht dat ik ADD had

Waarom? Ik kon niet meer leren, omdat ik niets kon onthouden. Het voelde altijd alsof ik een ‘roesje’ leefde, waar informatie niet doorheen kon komen. Hierdoor voelde ik mij niet productief, voelde ik mij onzeker omdat ik niks nieuws in mezelf kon opnemen. Geen energie en zag hierdoor mijn vrienden niet meer. Maar ook zware depressieve gevoelens gingen hiermee gepaard, omdat ik me altijd anders voelde dan anderen.

Op een gegeven moment zat mijn hoofd zo vol, dat ik niet eens meer wist waar ik aan dacht. Het zat gewoon vol. Soms wilde ik gewoon uit mijn vel springen en heb hierdoor ook een tijdje aan de medicijnen gezeten. Het enige voordeel daaraan was dat mijn gedachten verdoofd werden. Ik voelde toen gewoon helemaal niets meer. Geen emotie, geen liefde, gewoon geen gevoel. Het voelde een beetje als de dood voor mij. Kan wel zeggen dat ik mijn dieptepunt toen bereikt had.

Ik wist dat ik snel met de medicijnen moest stoppen, maar ik wist ook wat me te wachten stond. Je moet toch afkicken en de lichamelijke pijn die daarbij komt kijken is niet niks. Al was ik niet bang voor het afkicken, maar wel voor wat er daarna zou komen. Je begint weer opnieuw, maar eigenlijk met je oude gedachten patroon. Hoe zou dit verder gaan?

Toen werd alles anders

Terwijl ik mijn eerste medicijnloze dag met mezelf doorbracht, begon ik de pijnverschijnselen te voelen. Wat kon ik doen? Het eerste wat in mij opkwam was meditatiemuziek opzetten en gewoon relaxen. Dit deed ik een aantal dagen en op dag drie voelde ik mij al stukken beter. Ik had die week vrij genomen van werk en dat heeft wat deurtjes geopend. Ik had alle tijd voor mezelf en omdat de meditatiemuziek zo goed voor mij werkte, raakte ik ook geïnteresseerd in het spirituele, voeding, beweging, maar vooral MINDSET. Ik heb letterlijk zeven dagen op de bank gehangen en alleen maar geluisterd naar deze onderwerpen. Ineens realiseerde ik mij dat ik geen pijn meer voelde, maar meer een gevoel van vernieuwing, omdat ik mezelf vol stopte met nieuwe informatie welke mij zeer interesseerde. Volle focus.

Toen kwam ik het ‘life changing’ filmpje tegen met de titel ‘Hoe je ADD in 18 dagen kan genezen’. Onmogelijk dacht ik toen, maar toch ben ik het gaan kijken. Hoe logisch het achteraf eigenlijk ook was, ging het grootste gedeelte over suiker en vooral snoep met kleurstoffen. Dit zorgde voor brainfog (ofwel het roesje) waar ik het over had. Aangezien dit mijn nummer één probleem was, ging voor mij het lampje branden. Ik was nogal een snoepkont (een echte flinke). Ik besloot om tijdelijk vegan te worden. Gewoon voor een paar weken dacht ik. Na één week (ja echt al na één week) alleen groente, fruit, noten en smoothies te hebben genuttigd (en ja, elke dag even mediteren), veranderde mijn leven.

Het werd alleen maar beter

Hoe leg ik dit uit, vraag ik mezelf nog vaak af? Ik zag scherper en dan met name kleuren, ik kon weer begrijpend lezen, ik stond energiek op en had weer zin in mijn dag. Zo’n verlangen om in het bos te wandelen en mijn dagen te starten met 15 minuten Yoga. Op mijn werk was ik scherper, zorgde ik dat elke klant met een lach ophing, allemaal door deze nieuwe energie uitspattingen, die ik zo de gehele dag door voelde. Alles en iedereen om mij heen was vrolijk en alles liep lekker. Uit het niets ontving ik een salarisverhoging.

Ik realiseerde me, dat ik ineens meer wilde, zo veel meer, het voelt alsof alles ineens mogelijk is. Ik voel weer hoop, ik word meer dankbaar voor wat ik heb, ervaar ik vrijheid van gedachten die er allang niet meer toe doen. Alleen positieve gedachten, want het constant hebben van positieve gedachten is erg schaars in deze moderne tijd. Mijn les tot nu ‘ik begrijp hoe mijn emoties werken en hoe ik ze kan ombuigen naar positieve gevoelens, hoe belangrijk het voor mij is om alleen in het nu te leven en mijn hoofd niet vol te stoppen met verleden en toekomst. Gewoon in het nu. Want nu, dit moment, is alles wat er is. Zoveel rust en toch super productief. Het alleen nog doen van dingen die ik leuk vind. Deze manier van leven, heeft mijn leven gered.

Die voor mij toen onmogelijke dromen.. en ik heb er veel, lijken ineens helemaal niet meer zo onmogelijk en ver weg. Stel je dit gevoel gewoon eens voor, sluit je ogen en denk gewoon heel even aan wat jij wilt. Want ik, ik had daar al 7 jaar niet meer over nagedacht.

Veel liefs een super dankbaar, 31-jarig meisje uit Breda.

Denise

Wil je Denise blijven volgen? Dat kan via haar Instagram @lust_for_life_11_11