18 jul ‘IK WIL MEER AANDACHT CREËREN VOOR PSYCHISCHE STOORNISSEN’

Ik ben Kenza, tweeëntwintig jaar oud, een sportieveling in de gym en een nerd in de schoolbanken. Ik studeer aan de universiteit van Amsterdam en in mijn vrije tijd ben ik veel in de sportschool te vinden. Ik ben ook wel vaak thuis te vinden, knuffelend met mijn katten, konijn of hond. Dieren zijn voor mij heel erg belangrijk. Ze zijn voor mij een grote steun in moeilijke tijden. Ik heb het namelijk niet altijd makkelijk gehad in mijn leven. Ik heb verschrikkelijke trauma’s meegemaakt en daardoor ben ik opgezadeld met een flinke rugzak die ik elke dag met mij mee moet dragen. Ik ben ontelbaar veel keren op mijn bek gegaan maar ik heb geleerd altijd weer op te staan.

Ik deel mijn strijd tegen mijn depressie en tegen mijn posttraumatische stressstoornis met de rest van de wereld. Op mijn Instagram, Facebook en website (www.stronglikeafighter.com) ben ik heel eerlijk over wat er in mijn leven speelt en zo hoop ik mensen die het ook moeilijk hebben te bereiken. Zelf vecht ik heel hard tegen mijn ziektes en ik hoop mensen te overtuigen om hetzelfde te doen. Ik hoop mensen met mijn verhaal te inspireren en te motiveren. Ook probeer ik met mijn sociale media meer awareness te creëren rondom psychische stoornissen. Ik wil taboes doorbreken en het gesprek aangaan.

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen, je hebt het niet makkelijk gehad vroeger, je hebt jezelf lange tijd beschadigd. Kun je vertellen hoe dat is begonnen?

“Ik ben op mijn twaalfde in aanraking gekomen met seksueel misbruik. Dit was voor mij veel te groot om mee te dealen en ik begon mezelf pijn te doen om met de situatie om te kunnen gaan. Ik was boos op mijzelf omdat ik dacht dat het misbruik allemaal mijn eigen schuld was. Ik vond dat ik daarvoor gestraft moest worden. Ik voelde me vies en schuldig. Door mezelf te snijden dacht ik het makkelijker te maken voor mezelf. Achteraf heeft de zelfbeschadiging alles alleen maar moeilijker gemaakt, maar dat wist ik toen nog niet. Toen dacht ik dat het een goede oplossing was. Ik weet inmiddels wel beter.”

Wauw we schrikken hier gewoon van, dat is niet niks wat je hebt meegemaakt vroeger.. Wat was het punt waarop je dacht dit kan zo niet langer meer?

“De zelfbeschadiging begon relatief onschuldig maar is door de jaren heen uitgegroeid tot een groot en slopend probleem. De zelfbeschadiging werd steeds erger en erger. Het werd zelf zo erg dat ik op een gegeven moment elke maand wel op de operatiekamer in het ziekenhuis belandde. Mijn leven was op z’n zachts gezegd een klote leven. Ik zag in dat het zo niet langer kon en op die dag heb ik besloten dat ik beter wilde worden. Ik wilde stoppen met zelfbeschadiging, ik wilde mijn trauma’s achter me laten en ik wilde winnen van mijn depressie. Ik koos voor genezing.

De weg naar genezing was/is lang. Ik zit nog steeds middenin het proces. Ik heb nog een lange weg te gaan maar ik zit al lang niet meer zo diep als ik vroeger zat. Het misbruik is na tien jaar gestopt en ik besloot dat ik wilde gaan leven in plaats van overleven. Alle pijn, de littekens, de zelfhaat, ik wil het achter me laten. Het is moeilijk en het zal wel nog moeilijker worden maar ik weet dat ik het kan. Ik ga dit gevecht uiteindelijk winnen.”

Als je terugkijkt, wat zou je dan tegen jezelf willen zeggen?

“Ik zou willen zeggen tegen mezelf dat ik een mooi leven verdien, net als iedereen. Jarenlang heb ik het tegenovergestelde gedacht maar ik weet nu dat ik geen slecht mens ben.”

Als we naar je Instagram account kijken, volg je ook een gezonde levensstijl, was dit altijd al zo?

“Ik heb altijd van sport gehouden. Ik heb elf jaar lang gehockeyd maar ik heb een paar jaar geleden een nieuwe liefde ontdekt: kickboksen. Vroeger heb ik wedstrijden gevochten, toen ben ik er een tijdje tussenuit geweest en nu ben ik vooral bezig om mijn conditie en techniek weer terug te krijgen. Ik heb een tijd lang heel gezond gegeten en heel veel gesport. Ik was een ekte ekte diehard fitgirl. Nu heb ik dat allemaal een beetje losgelaten, ik probeer nu vooral balans te vinden en zo veel mogelijk te genieten. Nog steeds hou ik heel erg van sporten en gezond eten, alleen is dat dwangmatige ervan af. En dát noem ik een gezonde levensstijl.”

Heeft deze gezonde levensstijl je geholpen op andere gebieden in je leven?

“De gezonde levensstijl heeft mij laten inzien dat goed voor jezelf zorgen ook leuk kan zijn. Eten is leuk, sporten is leuk. En sowieso heeft kickboksen super veel voor mij gedaan. Ik heb mede dankzij deze sport angsten overwonnen en ik heb weer wat zelfvertrouwen teruggevonden.”

Je hebt inmiddels meer dan 13.000 volgers op Instagram, hoe voelt het om anderen te kunnen inspireren?

“Ik vind het prachtig dat ik met mijn sociale media zoveel mensen kan bereiken. Het zorgt ervoor dat al die moeilijke jaren niet voor niets zijn geweest. Door mijn verhaal inspireer ik andere mensen en dat is het mooiste cadeau dat ik ooit gekregen heb.”

Heb je nog dromen of wensen voor de toekomst?

“Mijn grootste wens is om helemaal beter te worden. Ik hoop dat ik op een dag kan zeggen dat álle pijn achter me ligt. Ik ben al een heel eind maar ik heb nog steeds therapie om de trauma’s te verwerken en om mijn depressie te verslaan. Als ik mijn best blijf doen weet ik zeker dat deze droom op een dag werkelijkheid zal worden.”

Wat zou je graag tegen mensen willen zeggen die zichzelf ook beschadigen of op andere manieren zichzelf pijn doen?

“Ik zou willen zeggen: stop ermee. Zelfbeschadiging gaat niks voor je oplossen, je werkt jezelf alleen maar dieper en dieper de nesten in. Je verdient die pijn niet. Je verdient het om jezelf lief te hebben, je verdient het om te leven. Er is een way out, ik beloof het je. Misschien denk je dat je er nooit meer uit kan komen maar plot twist: dat kan je wel. Als het mij gaat lukken om na tien jaar misbruik en ernstige zelfbeschadiging weer gelukkig te worden, dan kan jij het ook. Be strong like a fighter.”

Je kan Kenza volgen via haar Instagram, Facebook en website!